Ο αρχαιολογικός χώρος των Μυκηνών μπορεί να χαρακτηρισθεί ένα από τα πλέον σημαντικά ιστορικά μνημεία του ελληνικού πολιτισμού, συγκεντρώνοντας πλήθος τουριστών από κάθε γωνιά της γης. Οι Μυκήνες είναι αρχαία πόλη του νομού Αργολίδας και βασίλειο του μυθικού Αγαμέμνονα, το οποίο υπήρξε το σημαντικότερο και πλουσιότερο ανακτορικό κέντρο της Ύστερης Εποχής του Χαλκού (1350 π.Χ. -1200 π.Χ.) στην Ελλάδα.
Η μυθολογία εμφανίζει τον Περσέα, γιό του Δία και της Δανάης, κόρης του βασιλιά του Άργους ως ιδρυτή των Μυκηνών. Σχετικά με την ονομασία της πόλης, έχουν καταγραφεί δύο θεωρίες. Η πρώτη, παρουσιάζει τον Περσέα να ονόμασε τη νέα πόλη Μυκήνες επειδή εκεί έπεσε ο μύκης του ξίφους του και η δεύτερη συσχετίζει την ονομασία με την ανακάλυψη μίας πηγής με άφθονο νερό κάτω από τη ρίζα ενός μύκητος ( μανιταριού).
Γενικότερα και μιλώντας με καθαρά ιστορικά στοιχεία, μπορούμε να πούμε ότι Μυκηναϊκός ονομάστηκε ο πολιτισμός που αναπτύχθηκε με κέντρο τις Μυκήνες τη λεγόμενη «μυκηναϊκή» ή «υστεροελλαδική» περίοδο της αρχαίας ιστορίας. H περίοδος αυτή χωρίζεται στην πρώιμη υστεροελλαδική περίοδο (1600 - 1500 π.χ.), στη μέση υστεροελλαδική περίοδο (1500 - 1400 π.χ.) και στη νεώτερη υστεροελλαδική περίοδο (1400 - 1100 π.χ.), όταν αλλεπάλληλες καταστροφές οδήγησαν στην οριστική παρακμή του μυκηναϊκού πολιτισμού. Ωστόσο, ο επισκέπτης του αρχαιολογικού χώρου μπορεί να δει πληθώρα αξιόλογων μνημείων απαράμιλλης ιστορικής σημασίας.
Ξεκινώντας την περιήγηση στον αρχαιολογικό χώρο, μπορεί κάποιος να θαυμάσει τα σπουδαία ανάκτορα των Μυκηνών, τα οποία άρχισαν να οικοδομούνται περί το 1350 π.χ. στην Υστεροελλαδική περίοδο, στο υψηλότερο σημείο του λόφου. Την ίδια χρονολογική περίοδο ξεκίνησε και η οχύρωση της ακρόπολης με τα τεράστια κυκλώπεια τείχη, των οποίων ο τρόπος κατασκευής αποτελεί ασύλληπτο επίτευγμα για εκείνη την εποχή. Εκατό χρόνια αργότερα, κτίσθηκε η Πύλη των Λεόντων, που αναπαριστά δύο λιοντάρια, ως φύλακες της Ακρόπολης και αποτελεί ιδιαίτερα αξιόλογο μνημείο για τον επισκέπτη του χώρου. Επίσης, αξιόλογα μνημεία μπορούν να χαρακτηριστούν τα ταφικά συγκροτήματα των Μυκηνών, τα οποία αποτελούνται από τον Ταφικό Κύκλο Α, που διαμορφώθηκε σε χώρο προγονολατρείας και τον Ταφικό Κύκλο Β, ο οποίος συμπεριλαμβάνει τέσσερις θολωτούς τάφους. Ένας από αυτούς είναι ο θολωτός τάφος γνωστός ως «θησαυρός του Ατρέα», με την ψηλή κυψελοειδή θόλο, ο οποίος είναι ένα ακόμα περίτεχνο έργο των αρχαίων ελλήνων.
Ο επισκέπτης, έπειτα από ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο της πόλης των Μυκηνών μπορεί να διαπιστώσει εκ του σύνεγγης την μεγαλοπρέπεια και τη σημασία όλων των μνημείων, που ανήκουν στην ελληνική πολιτισμική κληρονομιά. Επίσης, από τον Ιούλιο του 2003 λειτουργεί το Μουσείο των Μυκηνών, όπου εκτίθενται, μέσα σε κομψές προθήκες, οι περισσότεροι σημαντικοί θησαυροί και τα ευρήματα που έφεραν στο φώς οι ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο. Ωστόσο, οφείλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι η εικόνα του αρχαιολογικού χώρου ολοκληρώνεται μετά από την ξενάγηση στα σωζόμενα ερείπια, εκ των οποίων τα πλέον δημοφιλή είναι οι δυο ταφικοί βασιλικοί περίβολοι Α και Β, ο θησαυρός του Ατρέα, ο θολωτός τάφος της Κλυταιμνήστρας, η Πύλη των Λεόντων, το Βασιλικό ανάκτορο, ο ναός, η Βόρεια Πύλη καθώς και η Υπόγεια δεξαμενή.
Ο επισκέπτης πρέπει να γνωρίζει ακόμα, ότι ο χώρος προστατεύεται από την UNESCO και ως μνημείο οικουμενικής πολιτισμικής κληρονομίας προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες ανθρώπους από όλο τον κόσμο.