Το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Το Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου

Θεωρείται το τελειότερο αρχαίο ελληνικό θέατρο από άποψη ακουστικής και αισθητικής. Η χωρητικότητά του ανέρχεται σε 13.000 θεατές και βρίσκεται στο χώρο του Ασκληπιείου Επιδαύρου, σε απόσταση 14 χιλιομέτρων από το χωριό, κοντά στο Λυγουριό.  Κτίστηκε στα τέλη του 4ου π.Χ αιώνα στην πλαγιά του Κυνόρτυου ΄Ορους,  για διασκέδαση των ασθενών του Ασκληπιείου και αποτελεί τυπικό στοιχείο της θρησκείας των Αρχαίων Ελλήνων. Το θέατρο λειτούργησε επί αρκετούς αιώνες. Το 395 μ.Χ. Γότθοι που εισβάλλουν στην Πελοπόννησο προκαλούν σοβαρές καταστροφές στο Ασκληπιείο. Το 426 μ.Χ. ο Μέγας Θεοδόσιος απαγορεύει με διάταγμα την λειτουργία των Ασκληπιείων και το ιερό της Επιδαύρου κλείνει οριστικά ύστερα από σχεδόν 1.000 χρόνια λειτουργίας. Φυσικές καταστροφές και ανθρώπινες επεμβάσεις ολοκληρώνουν την ερήμωση του χώρου. Το αρχαίο θέατρο αποκαλύφθηκε ύστερα από ανασκαφές που πραγματοποίησε ο αρχαιολόγος Π. Καββαδίας, υπό την αιγίδα της Αθηναϊκής Αρχαιολογικής Εταιρείας κατά το διάστημα 1870-1926. Λίγα χρόνια μετά, το 1938 ανέβηκε η πρώτη παράσταση στο χώρο του αρχαίου θεάτρου της Επιδαύρου. Η παράσταση ήταν η τραγωδία «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή. Στη συνέχεια οι παραστάσεις σταμάτησαν λόγω του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘50, το θέατρο δέχτηκε εργασίες αναστήλωσης για να μπορεί να δέχεται μεγάλο αριθμό θεατών και από το 1955 εγκαινιάστηκε το Φεστιβάλ Επιδαύρου το οποίο περιλαμβάνει παραστάσεις κάθε καλοκαίρι. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα πλαίσια του Φεστιβάλ Επιδαύρου έχουν εμφανιστεί στην Επίδαυρο ορισμένοι από τους μεγαλύτερους Έλληνες και ξένους ηθοποιούς. Περιπλανώμενος ο επισκέπτης μέσα στο χώρο του θεάτρου θα μαγευτεί από τα αξιοθέατα και τα μνημεία που θα συναντήσει, όπως το ιερό του Ασκληπιείου (375 Π.Χ.) στη βόρεια πλαγιά του λόφου, το ιερό του Απόλλωνος Μαλεάτα του 4ου Π.Χ. αι., το «εγκοιμητήριον ή άβατον», δηλαδή το χώρο υποδοχής των ασθενών, το κυκλικό μυστηριακό οικοδόμημα η «Θόλος» τον «ξενώνα ή καταγώγιον», τους  ναούς της  Αφροδίτης, της Αρτέμιδος, της Θέμιδας, που εξυπηρετούσαν στη λατρεία και άλλα κτίρια της εποχής, τα κυριότερα από τα οποία βρίσκονται υπό συντήρηση και αναστήλωση.