Δήμαινα

Η Δήμαινα βρίσκεται στο ΒΑ. άκρο του νομού Αργολίδας στους πρόποδες του Αραχναίου. Κύρια ασχολία των κατοίκων είναι η καλλιέργεια της γης και λίγοι ασχολούνται με την κτηνοτροφία.  Η πεδιάδα της Δήμαινας είναι γεμάτη αχλαδιές, πορτοκαλιές, ελιές και άλλες καλλιέργειες. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο χωριό επιστρέφουν πολλοί νέοι άνθρωποι και υπάρχει μεγάλο ποσοστό νέων αγροτών.

Ιστορικά είναι από τα νεώτερα χωριά του νομού. Οι κάτοικοί του ζούσαν αρχικά στην Κορινθία και στο Αραχναίο. Επέστρεφαν στη Δήμαινα για το χειμώνα, όμως εδώ και 70 περίπου χρόνια άρχισαν να μένουν μόνιμα στο χωριό τους.

Πολύ κοντά στη Δήμαινα βρίσκεται η γυναικεία μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών του 15ου αι.. Η μονή πρόσφερε πολλά στη περιοχή. Κατά τη Τουρκοκρατία λειτουργούσε σ’ αυτή κρυφό σχολείο ενώ και επί Καποδίστρια λειτουργούσε εκεί το «Αλληλοδιδακτικόν σχολείον». Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νήφων ήταν ένας από τους ιδρυτές της μονής στην οποία φυλάσσονται και τα λείψανα του οσίου Γαβριήλ. Στη Δήμαινα υπάρχει μια ομάδα από οχτώ ελιές που έχουν αναγνωριστεί ως διατηρητέο μνημείο της φύσης. Έχουν θρησκευτική αξία και συνδέονται με ιστορικά γεγονότα του τόπου. Στη τουρκοκρατία είχαν αναγνωριστεί με φιρμάνι ως ιερό δάσος.

Στις 21 Μαΐου στην εκκλησία του Αγ. Κωνσταντίνου γίνεται στο χωριό μεγάλο παραδοσιακό πανηγύρι. Ο επισκέπτης της Δήμαινας εκείνες τις μέρες πρέπει να γευθεί τη γκιόσα πρόκειται για ένα παραδοσιακό τρόπο μαγειρέματος της γίδας για τον οποίο η Δήμαινα είναι γνωστή στη γύρω περιφέρεια. Μικρό πανηγύρι γίνεται και στις 2 Φεβρουαρίου τη μέρα της Υπαπαντής του Χριστού.

Στη Δήμαινα οι λάτρεις της περιπέτειας στη φύση μπορούν να εξασκηθούν στη πεζοπορία στο βουνό ή με το κυνήγι τις επιτρεπόμενες περιόδους φυσικά. Τις ορεινές περιοχές της Δήμαινας διαλέγουν κάποιοι ιδιοκτήτες 4x4 για εκτός δρόμου διαδρομές.