Στα τέλη του 6ου αι. – αρχές 7ου αι. η Πελοπόννησος ταλανίζεται από σλαβικές επιδρομές.
Έτος – σταθμός για την απαρχή της εξόρμησης και εγκατάστασης Σλάβων σε βυζαντινά εδάφη έχει θεωρηθεί το έτος 582, οπότε και καταλήφθηκε το Σίρμιο, η σημερινή Μητροβίτσα, ενώ η εγκατάσταση σλαβικών ομάδων σε ευρωπαϊκές επαρχίες θα μπορούσε να τοποθετηθεί μετά το 602, οπότε και μετά την πτώση του αυτοκράτορα Μαυρικίου, κατέρρευσε το σύνορο του Δούναβη.
Οι επιδρομές αυτές σίγουρο είναι ότι προκάλεσαν τον φόβο στο γηγενή πληθυσμό και τον οδήγησαν, προκειμένου να σωθεί, στην προσωρινή εγκατάλειψη των εστιών του. Οι κάτοικοι της Αργολίδας ακολούθησαν την ίδια πρακτική και κατέφυγαν σε νησιωτικά καταφύγια του αργολικού κόλπου. Σε αυτό το κλίμα μπορούν να τοποθετηθούν τα ευρήματα του σπηλαίου της Ανδρίτσας (σκελετικά κατάλοιπα, νομίσματα αγγεία κ.α.) που υποδεικνύουν χρήση του χώρου σε καιρό κινδύνου. Ένα από αυτά τα καταφύγια στα οποία οι κάτοικοι θα μπορούσαν να έχουν αναζητήσει προσωρινό καταφύγιο κατά τη διάρκεια των επιδρομών των τελών του 6ου αι- α΄μισού 7ου αι. είναι και η νήσος Ρόμβη. Νομισματικά και σφραγιστικά ευρήματα του 8ου και 9ου αι., δείχνουν ότι κατά τους αιώνες αυτούς είχαν εγκατασταθεί στο νησί σημαντικοί αξιωματούχοι αλλά και ότι είχε δημιουργηθεί εκεί επισκοπή, η επισκοπή Ορόβης. Η επισκοπή δημιουργήθηκε πιθανόν μεταξύ 733 και 755 και σε σύντομο χρονικό διάστημα, εντός του 8ου αι., σταμάτησε να υφίσταται, ενώ η μεταφορά κατοίκων και σημαντικών αξιωματούχων θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα είτε των επιδρομών του 6ου-7ου αι, είτε απάντηση σε αυτούς.
Η νήσος Ρόμβη θα χρησιμοποιηθεί πάλι σε πολύ μεταγενέστερα χρόνια οπότε και κατά την Β΄ Ενετοκρατία οχυρώνεται προκειμένου να δημιουργηθεί ναυτικός σταθμός εκεί.
Πηγή:EφορείαΑρχαιοτήτωνΑργολίδας