Tο άλλο σημαντικό φρούριο του Ναυπλίου, χτίστηκε το 1473 πάνω στο νησάκι των Αγ. Θεοδώρων, στην είσοδο του λιμανιού. Αποτελούσε αναπόσπαστο μέρος της ευρύτερης οχύρωσης της πόλης για πολλούς αιώνες. Casteli το έλεγαν οι Φράγοι, θαλασσόπυργο οι μαχητές του 21. Πετάγανε μια αλυσίδα αντίκρυ οι Ενετοί, την έδεναν στην Ακροναυπλία, στο σημείο -πέντε αδέλφια- και έτσι δεν μπορούσε να περάσει εχθρικό πλοίο. Μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους Τούρκους, το Μπούρτζι χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή. Υπήρξε η πρώτη φυλακή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, από όπου μεταφέρθηκε στο Παλαμήδι. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως κατοικία φυλάκων και δημίων. Στα νεότερα χρόνια μετατράπηκε σε ξενοδοχείο μέχρι τη δεκαετία του 1960. Με τη φωτισμένη παρουσία του στον Αργολικό Κόλπο, συνεχίζει να κρατά ζωντανή την ιστορία της πόλης. Το όνομά του το πήρε από την τουρκική λέξη μπούρτζι= φρούριο. Το 1865 ο Γεώργιος Α θα το αφοπλίσει και σήμερα αποτελεί τουριστικό προορισμό στον οποίο φτάνει κανείς εύκολα με καραβάκι από το λιμάνι της πόλης. Τα καλοκαίρια οργανώνονται μουσικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις με Έλληνες και ξένους καλλιτέχνες. Το χειμώνα το Μπούρτζι δεν είναι επισκέψιμο.